„Í lok ferilsins fótbrotnaði ég, það voru mín fyrstu meiðsli á ferlinum 36 ára gamall. Ef ég hefði ekki meiðst hefði ég örugglega aldrei hætt!" segir Helgi sem þá var hjá Pfullendorf í Þýskalandi.

Hann segist ekki hafa verið með neinar áætlanir um að fara út í þjálfun.

„Þjálfarinn var rekinn og forsetinn hringdi í mig og bað mig um að taka við liðinu í viku meðan verið væri að leita að nýjum þjálfara. Það voru tveir leikir og við unnum þá. Hann bað mig um að taka viku í viðbót og ég gerði það. Það gekk líka vel og ég var beðinn um að klára tímabilið."

Þá fór Helgi að mennta sig í þjálfun þar sem strangar kröfur eru í Þýskalandi um að þjálfarar séu með gráður. Eftir að hafa lokið þjálfaranámi var hann ráðinn sem aðstoðarþjálfari og tók síðan aftur við liðinu sem aðalþjálfari 2010.

Þá hefur hann einnig þjálfað í Austurríki en þegar símtalið barst frá Heimi Hallgrímssyni var hann ekki lengi að hugsa sig um.

„Það var draumur að vinna fyrir landsliðið. Þegar maður horfir aftur á ferilinn var það skemmtilegasta að standa í landsliðstreyjunni, þú ert valinn að leika fyrir þitt land. Þjóðsöngurinn er spilaður og þú færð gæsahúð svo þú þarft eiginlega ekki að hita upp fyrir leikinn."

Helgi var Heimi og Lars til aðstoðar á EM í sumar hjálpaði meðal annars við að taka út andstæðinga liðsins.

„Þetta var meiriháttar. Það var frábært fyrir mig að fá að koma þarna inn og fylgjast með strákunum og Lars og Heimi vinna þetta. Ég var mikið að tala við Roland Andersson, aðstoðarmann Lars, og horfði á marga leiki með honum," segir Helgi.

„Mér fannst frábært að sjá hvernig Lars og Heimir voru með skýra línu fyrir strákana og menn vissu allt um allt. Þetta var frekar einfalt. Ég gleymi ekki einni setningu sem Lars sagði: Það erfiðasta við fótbolta er að hafa hann einfaldan."

Hlustaðu á viðtalið í heild sinni í spilaranum hér að ofan.