Daninn Rasmus Ankersen skrifaði eftirtektarverða bók um gullnámuáhrif (The Gold Mine Effect) þar sem hann heimsótti staði víða um veröld sem skiluðu óvenju miklu hæfileikafólki í einstökum íþróttum.Þar á meðal frjálsíþróttafélag í Jamaíku, tennisskóla í Rússlandi, hlaupaklúbba í Kenía og Eþíópíu og knattspyrnufélög í Brasilíu. Bók Ankersen vakti mikla athygli þegar hún kom út þar sem gullnámurnar voru ekki staðirnir sem höfðu eytt mestu fjármagni í að búa til fullkomna aðstöðu og ráða til sín frægustu þjálfarana, heldur staðir sem höfðu næga aðstöðu og viðeigandi mannauð og menningu sem ýtti undir árangur í sínu fagi. Bókin er góð og auðvelt að mæla með henni.

Ef horft er til Íslands sem heildar í dag má sjá gullnámueinkenni í íþróttum og menningu og listum. Árangur hópíþróttaliða landsins þarf ekki að tíunda en að auki alast íslenskir unglingar upp við það í dag að eiga fyrirmyndir sem leikstýra og leika í stórmyndum frá Hollywood og eru tilnefndar til Grammy verðlauna. Þetta er afrakstur þess að samfélagið leggur áherslu á og styður við að börn og unglingar hafi tækifæri til að láta ljós sín skína.

Örþjóð sem kemst á HM í knattspyrnu sem sigurvegari síns undanriðils, ári eftir að hafa komist í 8-liða úrslit EM hefur sterk gullnámueinkenni í knattspyrnu. Ísland á nóg af góðum knattspyrnumönnum og konum til að manna lið sem geta náð á hæsta plan í keppni landsliða. Innan íslenskrar knattspyrnu er Breiðablik ein af gullnámum greinarinnar. Ekkert félag átti fleiri uppalda leikmenn sem spiluðu í efstu deildum karla og kvenna árið 2017. Frá árinu 2008 hefur félagið skilað af sér 15% af unglingalandsliðskonum og 14% af unglingalandsliðsmönnum Íslands. Frá árinu 2005 hafa 25 karlar farið í atvinnumennsku erlendis og 7 konur frá árinu 2010. Líklegt er að þessi tala hækki enn frekar á næstu misserum. 42% marka íslenska karlalandsliðsins í keppnisleikjum frá árinu 2012 komu frá leikmönnum sem léku í yngri flokkum Breiðabliks og félagið seldi í atvinnumennsku.

Með þessu er ekki verið að segja að Breiðablik hafi alið upp alla þessa leikmenn eitt og sér. Þannig virka ekki gullnámur. Sumir eins og Gylfi Sigurðsson stigu sín fyrstu skref annars staðar. En hann og fleiri fóru þar í gegn og skal hvorki gera lítið úr því frekar en mótunarárum hans í FH og Reading. Aðstæður hafa skapast í Breiðablik undanfarna tvo áratugi sem hafa veitt félaginu ákveðið forskot á önnur íslensk félög, fjöldi iðkenda, góðar aðstæður, góðir þjálfarar og góð menning. Þess vegna hefur Fífan verið einn af aðaláningarstöðum á gullna hringi erlendra fjölmiðla og annarra sem hafa viljað kynna sér íslenska knattspyrnukraftaverkið. Ekkert hefur nokkurn tímann varpað jafn miklu og jákvæðu sviðsljósi á Ísland á erlendri grund og árangur karlalandsliðsins undanfarin ár, og sömuleiðis hefur ekkert sviðsljós skinið jafn skært á Kópavoginn síðan að Cantona og Collymore fóru að mæta á æfingar.

Ef horft er undir afrekslagið á Íslandi og í öðrum gullnámum má sjá blómlegt grasrótarstarf sem skilar miklu til samfélagsins. Árangur afrekshlutans er aðeins einn þáttur af starfinu en Blikar hafa lagt sig fram um að sinna öllum sínum iðkendum vel og grasrótin í Breiðablik er gríðarlega öflug. Foreldra og sjálfboðaliðastarf er til fyrirmyndar og það er sjaldan dauð stund í Fífunni. Breiðablik hefur verið í efsta sæti hvað áhorfendatölur varðar í Pepsi deild kvenna undanfarin ár og í öðru sæti í Pepsi deild karla árið 2017.

En þrátt fyrir þetta er gullnáman er í bráðri hættu. Aðstaðan er sprungin fyrir þó nokkru síðan og ef ekkert er að gert mun draga úr mikilvægum þáttum sem mala gull og rækta grasrótina. Þörf er á samstilltu átaki Breiðabliks og Kópavosbæjar til að ekki fari illa.

Vöxtur Breiðabliks hefur verið með ólíkindum frá því að Fífan var tekin í notkun árið 2002. Iðkendum hefur fjölgað úr 624 upp í 1.520 árið 2016. Félagið er ekki aðeins með rúmlega 100 iðkendur í flestum flokkum karlamegin, heldur hafa komið upp einstaka árgangar sem hafa farið yfir þá tölu. Lið frá Breiðablik keppa í kringum tvö þúsund keppnisleiki á ári þar af vel yfir þúsund KSÍ leiki. Til að setja þetta í samhengi er Breiðablik tvö-til fjórfalt stærra að umfangi en flest önnur félög á Íslandi.

Haustið 2012 úthlutaði Kópavogsbær Fífunni og Fagralundi til Breiðabliks og Kórnum og gervigrasinu þar fyrir utan til HK eftir að félögin höfðu deilt aðstöðu árin á undan. Dregin var lína í gegnum Salavöll við Salalaug og góð ákvörðun tekin um að iðkendur í Kópavogi gætu sótt æfingar í starfstöðvum metnaðarfullra íþróttafélaga innan 2km fjarlægðar frá heimili sínu. Þótt einhverjir hafi mótmælt þessum breytingum á sínum tíma eru flestir innan beggja félaga á því að til langs tíma séu þær til góðs. Félögin hafa nú sínar starfsstöðvar sem auðveldar rekstur og utanumhald og hafa bæði svigrúm til að dafna á sínum forsendum. Enda hefur fjölgað til muna í knattspyrnudeild HK sem er orðin ein af stærstu deildum landsins. Einhverjir bjuggust við að fjöldinn í Breiðablik myndi standa í stað eða minnka til móts við fjölgun í HK en raunin hefur verið önnur og Breiðablik hefur haldið áfram að stækka. Mörg ný íbúðahverfi rísa enn á svæði Breiðabliks og er gert ráð fyrir að lokið verði við liðlega tólf hundruð nýjar íbúðir innan þeirra þjónustusvæðis á næstu árum með tilheyrandi fjölgun iðkenda, sem er langt umfram 2% aukningu sem VSÓ spáði að meðaltali fyrir Kópavog í skýrslu árið 2017. Með sama áframhaldi verða iðkendur innan Breiðabliks komnir vel yfir 2000 innan of margra ára og segir sig þá sjálft að aðstaðan verður löngu sprungin.

Til að sinna öllum þessum liðum og öllum þessum fjölda hefur Breiðablik aðeins einn gervigrasvöll í Fífunni stóran part vetrar. Gervigrasið í Fagralundi er óupphitað og hverfur undir klakabrynju og snjó í byrjun desember. Undanfarna vetur hafa Blikar því þurft að leigja aðstöðu í Reykjavík af Val, ÍR og Leikni undir æfingar og leiki og í Sporthúsinu. Það dugir þó ekki til að leysa vandann. Fermetrar á hvrnr iðkendanda á hverri æfingu inni í Fífu eru helmingi færri en hjá samanburðarfélögum og sum önnur félög geta boðið iðkendum sínum upp á eina til tvær viðbótaræfingar í viku miðað við iðkendur í Breiðablik.

Samkvæmt greiningu VSÓ þarf Breiðablik í raun að hafa rúmlega þrjá gervigrasvelli til afnota yfir veturinn til að standa jafnfætis öðrum félögum. Félagið hefur grannskoðað hvernig væri hægt að uppfylla þá þörf og komist að þeirri niðurstöðu að hagkvæmast væri að byrja á að leggja upphitað gervigras með fljóðljósum fyrir utan Fífuna. Þannig náist fagleg og fjárhagsleg samlegðaráhrif sem skipta máli og gæðastarf innan félagsins fær aukinn kraft. Það að setja gervigras á aðalvöllinn sem stundum hefur verið nefnt er mjög dýr framkvæmd sem ekki liggur á.

Undanfarin ár hefur mikið verið rætt um aðstöðuleysið innan Breiðabliks og við bæjarstjórn Kópavogsbæjar. Sú umræða hefur vonandi tryggt það að öllum hlutaðeigandi er ljóst hvernig staðan er. Nú er komin tími til ákvarðanna og framkvæmda. Vonandi koma sem flestir félagsmenn ásamt þeim sem sitja í bæjarstjórn Kópavogs og fulltrúar flokka í framboði til bæjarstjórnar á fund félagsins um aðstöðumál í Smáranum á þriðjudaginn kl. 20:00.

Þar ættu þeir að velta því vandlega fyrir sér hversu dýrmætt það er að eiga gullnámu og hvernig félagið og bæjarstjórn geta sameinað krafta sína til þess að varðveita hana.

Höfundur er fyrrverandi yfirþjálfari knattspyrnudeildar Breiðabliks og íbúi í Kópavogi

Tweet

Senda a Facebook Hafdu samband Senda frétt Prenta frétt Frétta leit